کلام برتر

                                   

                                          

 

عاشورا تابلویی است که در آن شعر بلند عشق را با خون نگاشته اند.

درس های عاشورا را باید درست فهمید و به یک یک آن عمل کرد.

محبت مردم به حسین بن علی (ع) ضامن حیات و بقای اسلام است.

مقام معظم رهبری

درایام الله پر فروغ  دهه فجر یاد آن عزیز سفر کرده را گرامی می داریم

((انقلاب اسلامی‌عظیم ترین انقلاب تاریخ است.همه می‌دانیم این کار عظیم در پرتو عظمت شخصیت امام خمینی (ره) پا گرفت و دست ‌‌‌‌های پر قدرت و فرمانده او بود که این امواج عظیم انسانی را به شور و هیجان و خروش وا داشت. )) 

فرید هالیدی :استاد روابط بین الملل دانشگاه لندن
-----------------------------------------------------------------

the fajer decade the climax of honour of iran nation

دهه فجر اوج سرافرازی ملت ایران است.

الا که راز خدایی، خدا کند که بیایی

تو نور غیب نمایی، خدا کند که بیایی
شب فراق تو جانا خدا کند به سرآید

سرآید و تو برآیی، خدا کند که بیایی
دمی که بی تو سر آید خدا کند که نیاید

الا که هستی مایی، خدا کند که بیایی
فسرده غنچه گلها فتاده عقده به دلها

تو دست عقده گشایی، خدا کند که بیایی
ز چهره پرده بر افکن به ظلم شعله در افکن

 تو دست عدل خدایی، خدا کند که بیایی
نظام هر دو جهانی امام عصر و زمانی

یگانه راهنمایی، خدا کند که بیایی
تو مشعری عرفاتی، تو زمزمی تو فراتی

تو رمز آب بقایی، خدا کند که بیایی
دل مدینه شکسته حرم به راه نشسته

تو مروه ای تو صفایی، خدا کند که بیایی
به سینه ها تو سروری به دیده ها همه نوری

به دردها تو دوایی، خدا کند که بیایی
ترا به حضرت زهرا، بیا ز غیبت کبری

دگر بس است جدایی، خدا کند که بیایی

                                                        

 

 

<<سزد ز غصه بمیرم من ، ز درد و غربت و تنهائی

   همیشه ذکر فرج دارم ، ولی چرا تو نمی آیی؟>>

 

                                 http://itsat.blogfa.com

                   

باز هم شب جمعه‌ای دیگر از راه رسید و ما همچنان در خبر بیخبری از مولایمان به سر می‌بریم.امشب را نیز بی‌اماممان طی می‌کنیم با آن امید که شاید صبح فردا باد صبا خبری از او نزد ما آورد و ما را از سردرگمی در دنیایی که گویی با تمام آشناییهایش ناآشنا هستیم نجات دهد.امشب دستان پر نیازمان را به آستان یگانه بی‌نیاز آنقدر دراز میکنیم تا شاید مهربانی بی‌اندازه او بی‌اعتنا به تمام بی‌آبرویی ما دریچه‌ای از چشم کورمان را به سوی منجی‌اش روشن نماید.قبل از رفتن به درگاه همیشه باز آن توانای مطلق چند لحظه‌ای چشمانمان را ببندیم و جامعه‌ای را با حضور مهدی مجسم کنیم.اگر بیاید تمام حرفهای ناگفته خود را به او خواهیم گفت.دردهایمان را یک به یک برایش میگوییم و دل تنگمان را با تمام زشتی‌هایش در نزد او خواهیم گشاد. سر پر از غصه خود را بر روی زانوانش می‌گذاریم آنقدر گریه میکنیم تا در آن حالت به سکوت همیشگی بپیوندیم. اگر بیاید دست او را میگیریم و تمام زشتیهای شهرمان را که ذره ذره وجودمان را آب کرده است به او نشان میدهیم. به او می‌گوییم تو مملکت اسلامی ما شهید حرمت خودشو از دست داده. میگوییم تو مملکت ما زنده نگهداشتن یاد شهدا را مرده پرستی می‌دانند.از لبنان و فلسطین و عراق نزد او پرد برمیداریم و با غروری بی‌اندازه صاحب مهربانمان را به همه آنان که ما را بی‌صاحب می‌دانند نشان می‌دهیم تا بار دیگر تاریخ تکرار شود. او تنها کسی است که میتواند معنای سکوتهای بی‌شمارمان را بداند.اگر بیایید تبسمهای زیبای محمد سکوت چند ساله علی صورت سرخ فاطمه محاسن خونین حسین هیبت زینب صبر حسن و چشمان سرخ ابوالفضل را در وجود مبارکش که انتهای حجت پروردگار است خواهیم دید. کمی تند رفتیم .امشب فارغ از تمام خواسته‌های دنیاییمان بیایید برای ظهورش نه، برای بر ایمان راسخ بودنمان در آن زمان دعا کنیم.