تنها یک برکه نیست، خورشیدی است که نشان ولایت
مولا را تا ابد نورافشانی می کند. غدیر سند شیعه
بودن من و توست و سپری مقاوم در مقابل هجوم
منافقان از دین برگشته. غدیر قصه ی شروع عشق است و
جریان عاشقی را متجلی می سازد.
غدیر را افسانه
می نامند آنهایی که می خواهند اصل و پایه ی مذهب
ما را نابود کنند. و چه خوب فهمیده اند که ریشه ی
ما در کدام واقعیت است.
مگر می شود غدیر را
افسانه نامید وقتی که روح غدیر در جسم حجتی دیگر
تجلی یافته است. مگر می توان غدیر را افسانه نامید
وقتی که مهدی علی در این جهان خواب الوده بیدار
است. مگر می توان غدیر را افسانه نامید وقتی که
وجود خورشیدیش هنوز بر جهان می تابد. مگر می توان
غدیر را افسانه خواند وقتی که دین با ولایت علی و
آل علی کامل می شود.
اما چه را ما شیعه ها از
سند مذهبمان دفاع نمی کنیم؟! چرا ما شیعه ها در
مقابل تبلیغات عظیم وهابیون، دست روی دست گذاشته و
خود را به بی خیالی زده ایم.
اگر دیروز به إذن
خدا، پیامبر اکرم(ص) دست علی(ع) را بالا برد و ولی
خدا را به همه نشان داد؛ امروز وظیفه ی من و توست
که ولی خدا را به مردم بشناسانیم.
دستان علی(ع)
را محمد(ص) را بالا نبرد مگر با شناخت عظمت علی، و
آن روز، در غدیر محبت علی فقط در دل آنهایی نشست
که علی را شناخته بودند، در دل آنهایی که نور
ایمان دلهایشان را آماده ی نزول عشق علی کرده
بود.
هنوز دیر نشده، غدیر هنوز هم
پابرجاست.
تنها دلهایی باید قیام کنند که حجت
خدا را شناخته باشند. دلهایی که آماده ی ظهور
مهدی(عج) باشند و این آمادگی حاصل نمی شود مگر در
سایه ی شناخت او.
هنوز دیر نشده، بیایید غدیر
را به دنیا نشان دهیم.
برگرفته شده از سایت مبین
