عشق را هر قدر بنويسيم، اندك است. دريا را هر قدر بنوشيم، قطره اي بيش نيست و زينب را از زبان صبر و اقتدار، هر قدر روايت كنيم، حديثي ناتمام است. زينب (عليها السلام) آمده است، تا "صبر"، از ظرفيت تعريف شده خود، عدول كرده باشد. آمده است، تا پايمردي، بر مدار بي نهايت انسانيت استقرار يابد. آمده است، تا كوثر، كوثري ممتد آورده باشد.