سلام به دوست وبلاگ نويس و خوب البته شايد بهتر باشد بگويم برادر منتظرم .

كاش همه ي ما آنچنان خود را مي شناختيم كه هرگز پيش خدا شرمنده نشويم هر چند كه هر چه قدر هم تلاش كنيم نمي توانيم زره اي از بركاتش را شكر كنيم و جوابگوي محبت بي پايانش باشيم .

درد دلها اين روزها خيلي زياد شده . ميدوني برادرم يكي داره و مي ناله و يكي نداره و شكر خدا رو مي كنه ولي ايكاش رسم خوب بودن رو ياد بگيريم تا بتونيم با عمل دست گرفتاري رو بگيريم تا بتونيم كمي از نعمتهاش رو شكر كنيم و وقتي خودمون رو محب و منتظر مي دونيم آبروش رو هم حفظ كنيم .

زندگي خيلي سخت شده مي دوني كاش يكي باشه كه درد همه رو بفهمه و كاري كنه آخه خيلي دلم مي سوزه هر كم كاري و قول الكي رو اين روزها به حساب دين خدا و ائمه ميزنند . مي دوني چرا چون دم زدن از مرام و مسلك و راه و روش حالا هر چي باشه همه رو وامي داره كه دوربين بندازن و ببيند تا چه حد اون راه و روش رو اجرا مي كنند حالا يكي روي دلسوزي كه بگه بله اينه . يكي هم براي اينكه اشكال تراشي كنه . اي كاش همه ي ما كاري كنيم كه كسي نتونه ايرادي به ما بگيره به عنوان يه مسلمان و در نهايت اون رو بسط بده به دين و مذهب و نظاممون كه هديه يخون هزاران شهيد در زمان انقلاب و جنگه . اي كاش همه به خودشون بيان و دست هم رو بگيرن تا ايران رو نه با زبان كه با دست و پا و عمل صالح گلستان كنند و با اين كارشون يه تو دهني بزنند به اونهايي كه منتظر بيچارگي ما هستند .

خدا به شما كمك كنه . بيائيد تا با هم ايران رو آنچنان آباد كنيم كه هيچ فقيري در ايران سر گرسنگي بر زمين نگذاره و هيچ چشمي از دوري آقا گريون نباشه

الهي آمين يا رب العالمين.