يه روزي آدم با دستاي خدا آفريده شد...

بعد خدا از روحش در ما دميد...

روحي كه پر از خوبي بود... مثل فرشته ها از عرش به زمين آمديم

و در لحظه خداحافظي با خدا عهدي را هم بستيم...

عهد بستيم قلبمونو زيبا و پاك نگه داريم

ما سرسختانه وايساديم و گفتيم خدايا تا زماني روح تو در جسم ماست اين قلب پاكه

نمي دونستيم پاهامون به زمين برسه ، گرفتار اين زمين بي پدر و مادر مي شيم...

ولي يه چيز هميشه ثابت ماند فطرت سالم..