سلام ديشب داشتم روضه رضوان رو از تلويزيون ميديدم

وقتي نشون ميداد كه عاشقان خدا داشتن از مدينه بيرون ميرفتن و نغمه خداحافظي رو سر ميدادن .خودمو جاي شما ها فرض كردم و بي اختيار وقتي شماها رو مي ديدم گريه مي كردم. واقعا سخته كه بيخواي از يه جاي خوب دل بكني درسته بازم به يه جاي بهتر مي رسي ولي مثل اومدن عيد فطر مي مونه كه آدم نمي تونه از بهترين ماه خدا جدا بشه و از طرفي هم دوست داره عيد بشه.

تو رو خدا موقعي كه لبيك ميگيد و گريه مي كنيد يادتون باشه كه نه تنها من بلكه تموم گرفتارا اميدشون به شماست. پس مثل هميشه كه برام دعا ميكند بازم منتظر دعاي خيرتونم.

مواظب خودتون باشيد.