پاييز آمد،
در ميان درختي،
لانه کرده کبوتر
از تراوش باران مي‌گريزد.

خورشيد از غم،
با تمام غرورش،
پشت ابر سياهي
عاشقانه به گريه مي‌نشيند.

من با قلبي،
به سفيدي روز،
مي‌روم در دشت و کوه و صحرا.

شعر هستي،
بر زبانم جاري،
پر توان‌ام آري،
هم‌چو عطر اقاقي
لابلاي درختان مي‌نشينم.

سلام دوست من پست جديدت مثل هميشه زيبا بود .

فاخته با پاييز طلايي به روز شد منتظر حضورت هستم .

خدانگهدار