از پنجره دلم كه قابي شكسته دارد صدايت ميزنم
نسيم نام تو بر لبهايم ميوزد
خيال سبزت هميشه با من است
تو اين جايي، در قاب پنجرههايي كه رو به باغ خدا باز است
دستهايت طراوت و سبزي را تكرار ميكند
از نگاهت ستاره و مهتاب ميچكد
خورشيد ذرهاي از مهرباني توست
اگر ابر ميبارد
اگر گل ميرويد
پرنده اگر ميخواند
چشمه اگر ميجوشد
رود اگر ميخروشد
براي توست
زيرا تو آن روياي صادقانهاي كه ظهورت مرهم تمام زخمهاست
تو آن قدر زلال و پاكي كه از غبار پنجرهها دلت ميگيرد
شايد پيش از آمدنت باران ببارد و آسمان، تمام كوچهها و خانهها را بشويد
اي سبز
اي بهار
اي نور
اي اميد
$("div.commhtm img").each(function () {
if ($(this).attr("em") != null) {
$(this).attr("src","http://www.parsiblog.com/Images/Emotions/"+$(this).attr("em")+".gif");
}
});