به جستجوي ردپاي تو،
در معبر بادها مي گريم و مي نالم،
در چهار راه فصول،
در چارچوب شکسته پنجره ها،
تا آسمان ابرآلود خيال را قابي نو بگيرد؛
در انتظار تو ،
خواهم ماند اگر چه در خاک؛
تا چند دفترخاطراتمان خالي ورق خواهد خورد؟
تا چند عقربه هايمان بي حرکت مانده ؟!
تا به کي اي دوست!؟....