علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ما سوا فکندی همه سایه ی هما را
دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین
به علــی شناختم من به خدا قســم خدا را
بسم الله النور السلام علیک یا امیرالمومنین یا علی بن ابیطالب ادرکنی ابر شادی رو دنیا .... برف شادی میباره .... ماه و خورشید میرقصن .... میزنه کف ستاره .... میزنه کف ستاره .... روی شهر مکه ... خورشید میزه پر .... تا اینکه ببینه .... ناز روی حیدر .... ناز روی حیدر سیزده رجب، سالروز طلوع شمس ولایت از کعبه هدایت و میلاد خجسته مولای متقیان حضرت علی بن ابیطالب علیهالسلام بر شیعیان مبارک باد. امیر عشق همیشه امیر میآید قرار است در مقدم سیزده رجب از گیسوان باران خورده دریا تا صحن مهآلود نگاههای عاشق رنگین کمانی پل ببندد که واقعهای زلال در کشاکش حادثه است. واقعهای که دروغ نیست، واقعهای که نور است، نور علی نور. سیزده رجب با کشف نجیب هستی اتفاق میافتد و زمینیان بر اهالی آسمان فخر میفروشند، تمامی ملائک پا به پای کبوتران چاهی به کعبه دخیل میبندند که فاطمه بنت اسد، حامل نور است، نور علی نور. قرار است مردی در کعبه به دنیا لبخند بزند یا برای دنیا بگرید که پنجرهها به احترام او باز میشوند، گلها با اجازه او شکوفا میشوند، دلها به بهانه او بهاری میشوند و کعبه به حرمت او قبله میشود. مگر نه اینست که رسول آفتاب در مقابلش میفرماید: ( آن هنگام که علی به دنیا آمد حبیبم جبرئیل نازل شد و به من گفت: .... علی اعلی سلامت میرساند و تو را به ولادت برادرت علی تبریک و تهنیت میگوید. ) و اگر علی نبود مجموعه عشق چیزی کم داشت و رسول بدون علی به هما موسی بدون هارون میماند. کسی چه میداند اگر آن اتفاق عظیم در کعبه نور نمیافتاد پایههای آسمان در زمین لرزان میشد. معجزه خلقت ابتر میماند و بزرگواری حادثهای عظیم مینمود، کسی چه میداند که اگر علی نمیآمد، که جهان برهوت عاطفه میشد و هیچ ذوالفقاری به احترام رسول عشق نمیچرخید، هیچ آینهای زلالی منتشر نمیکرد، هیچ چشمهای به دریا نمیرسید، هیچ شبی صبح نمیشد و در آسمان بالا دست ظلمت یک حادثه همیشگی میماند. حالا که آن واقعه مبارک اتفاق افتاده است و نام علی زینت بخش عرش و فرش گردیده به بزرگیاش اعتراف میکنیم که بعد از آمدنش ( بزرگواری ) مفهومی ابدی یافته است. علی همیشه بزرگ است در تمامی فصول امیر عشق همیشه امیر میآید.
یا علی ............. التماس دعا