بسم الله الرحم الرحیم
ماه رمضان، فصل فرخنده میهمانی خدا و ماه ستاره باران بخشش، بر شما و نیایشگران خداجو خجسته باد.
سلام بر ماهى که روزها بر آن فخر نفروشند و سرافرازى نکنند; ماه سرافرازى روح و خاکسارى تن، ماه دستهاى خواهش بر آستان نیایش، ماه گامهاى به عاشقى رهسپار، ماه چشمهاى اشک بر پیشگاه خشیت خدا، ماه « خدایا »! ماه دهانهاى آه ولبهاى زمزمه دوست دوست، ماه آوازهاى زخمى زاری.
سلام بر ماه صبورى مؤمنان و ماه مؤمنان صبور، ماه راز و نماز، ماه حاجات و مناجات، ماه یقین، ماه کتاب مبین. سلام بر ماه شور شوکت ایمان و روح رحمت رحمان. سلام بر خجسته جان، سلام بر رمضان.
رمضان، ماه میعاد است و گاه یاد: میعاد با معبود و گاه حضور در همیشه نور; ماه گذشتن و رسیدن: گذشتن از خویش و رسیدن به خویش، ماه شکیبایى تن و شادمانى جان.
روضه رمضان، بهار جانهاست و طراوت ایمانها. دل از عطش دیدار، بیتاب است و جان از چشمهساز نیایش، سیراب. دستها پیچک سبز دعاست و چشمها چشمه شوق.
روضه رمضان، فصل سر سبز جان مؤمن است. فصل شکفتن، از نو شکفتن، دیگر گونه شکفتن، فصل جوانه زدن، جوان شدن، بهارى شدن و جارى شدن در اقیانوس بى کران رحمت.
روضه رمضان، بهار التجا و رجاست، بهار سجادههاى باز آگاهى است و شکفتن در بهاران خرم الهى.
رمضان، روح سبز پرهیزگارى است و دست دوست بر شانههاى عاشق روزهداران است.
روزه، شکر است و ذکر، و رمضان دعا و دعوت است و روح و رحمت. « ماهى که آغازش مهر، میانهاش آمرزش و پایانش رهایى از آتش است. »
رمضان، وادى یاد است: یاد معبود و در این وادى باید با قدم صدق و نیت صادق گام نهاد: « ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدمنا »
الهى! به پیشواز این خجستگى، دیدار تو را چون اشک بر سر مژگان ایستادهایم و دل به مهر مهربان رمضان دادهایم.
الهى! روزه، راز خاکسارى بر آستان کبریایى توست; اگر تو، به پاداش این خاکسارى، جان ما را به رفعتگاه مهربانىات برنیارى، پناهخواه که باشم و ایمنى جوى کدام آستانه شوم؟
الهى! این طاعت کوچک هم نشان شرمندگى من است و هم راز عزت و شوکتم: شرمسارى آنکه بر درگاه تو عبادتى نیاوردهام که شایان والایى و سزاوار جبروت بىانتهاى تو باشد، و شوکت آنکه مرا این سان آسان اذن فرمودهاى که در بار عام مهرورزى و عنایتت در آیم.
الهى! مهربانى کن بر ما که خواستاران صادق توییم و از در عنایت و احسان درآ. که دیرى است تا بر خاک بندگى مخلصانه پا فرسودهایم و جان عاشق به پیش تو آوردهایم.
الهى! اگر مهر نورزى، در غربتم و اگر احسان نفرمائى، در اندوه و حسرتم، اى خداوندگار مهرورزى بىپایان.
التماس دعا